Yolda bulunmuþ içi dolu bir cüzdan deðil ki yaþam.
Ýdam Sehpasýnda af gibi bir þey iþte.
Alýmýnda sen,veriminde sen.
Bu can sa yanan,
Su çalýyorken hayattan,
Ortasýndasýnda çýrýl çýplak soyunmuþ biraz ben..
Yeryüzünden ayrýlýðý kaldýrýrsa yaradan,
ilk gelen sen ol sýyrýlýp bütün sýtkýndan.
Öyle gel ki,
Öyle çabuk olsun ki,
adýmlarýna kartal kanatlarý tak uçarak gel.
Sakýn koþma....
Sana öyle susuyorum ki,
Biliyorm musun,seni ne kadar seviyorsam okadar.
Var olduðun kadar.
Dört mevsim nisan yaðmurlarý yaðsa bu þehre,
yeþertmez bir damla vuslatýn kadar.
ama yoksun iþte.
Sýrat köprüsünden dar seni düþüncelerime getirdiðim yollar.
Ve sana dair çaldýðým bütün düþlerde,
bu yollardan çok var.
Öyle darlanýyorum ki,
Havasýz mahsenlarden çalýyorum vuslatýn için yaþamý.
Her nefes idamýn hissi,
her nefes o kadar kahbe o kadar sinsi.
Soluduðum kadar çirkefe bulanmýþ.
Zývanadan çýkmýþ kahbelerin hengamesinde,çýrpýnýrken sevdam,
kaç nursuz piç doðurttu biliyor musun zaman.
Kýzýl kanatlý hasret turnalarýnýn seher karasý ötüþlernde,
beklerken senden içli bir selamý,
teneþirlere serdim rabbime ve sana olan imaný.
Ve diyorum ki sana,
Leyla Mecnun dramasýndaki mecnun rolünü verdi bana hayat,
olmadý.
O film aþk tadýndayken kopmadý.
Dün gece öyle güzeldin ki yine düþlerimde.
yýldýzlarla uyudum yastýðýma seni düþürüp.
Iþýltýlý gözlerini indirdim göklerden.
Sesin rüzgara tatlý bir ahenk katýyordu.
Bahar kokan kokularýn vardý olmadýðýn bu þehirde.
üþüyordum ama üþümedim.
Güçsüzdðm ama direndim.
Yenilmedim hayatýn ukala çilesine.
Ne için yaratýlmýþtým yada yaþam gayem neydi,
sen yanýmda deðilsen.
Uzaklarda oluþun neyeydi ve neyin semeresiydi.
Bu sensizlik,böyle bir sevdada neyin çilesiydi....
Gelsen ne çýkar,
Bu þehirde seni bir soðuk mezar karþýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.