Gözlerin
Bir gül gibi masum açýlmýþ yine,
Etrafa utangaç bakar gözlerin.
Hayalin karþýmda baþlarým güne,
Aklýma bir kanca takar gözlerin...
Bakýþýndan nasip alayým derken,
Yoruldum yollarda aþka giderken,
O ela deryaya dalayým derken,
Daðýtýr efkarý sakar gözlerin...
Papatya yapraðý izin baharda,
Renk renk yediveren sözün baharda,
Sanki gül bahçesi yüzün baharda,
Her mevsim bir baþka kokar gözlerin...
Söyle...Ayrýlýða neylesin kader?
Gönül topraðýna birikmiþ keder.
Alýr hüzünleri sel olur gider,
Diyardan diyara akar gözlerin...
O pembe yanaðýn benziyor güle,
Saçlarýn semada karýþmýþ yele,
Bir bakýþýn yeter çatýk kaþ ile,
Çin Seddi`ni bile yýkar gözlerin...
Erhan GÜL
KASIM/2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.