Dünyamın Sonuyum

geceler neden bu kadar sessiz
neden bu kadar hüzünlü içim
gözlerim kýzarmýþ,aklým karýþmýþ
nedir izleyeceðim en önemli kesit

aklým fazla karýþýk durumda
zaman akýp gidiyor..sessizce
hafif bir müzik yayýlýyor vücuduma
düþünüyorum kara kara...uçuyorum

evet uçuyorum göklere olmasada
ruhum akýp gidiyor deniz dalgasý gibi
okyanusun ortasýnda kalmak istiyorum
buz gibi...saðuk içime iþlesin !

ve dönmesin hiçbirþey geri
sadece sevdiðim götürsün beni ileri
bilemiyorum ne demeli..
aþk mý ? yoksa hýrçýn bir gaflet mi ?

suya hasret kalmýþ çöl gibiyim
susuz gözükür ama okyanustur çöl
o koca çölünde aþký vardýr aslýnda
çünkü,o koca çöl kendi serabýný içinde görür

suyu göremeyen sadece insanlardýr
insanlarýn gördüðü seraplar
çöllerin en baþ yarasýdýr
ve acýsýdýr bilinmeyenler..yüreðim

aðlasam,baðýrsam farketmez
en iyisi susmak ve gülüp geçmek
film gibidir hayatlar inanýrým ve gerçek
çok istiyorum tek baþýma denizde yemek yemek !

tükenmez dertler var içimde
kendi zorluðumda bitmek tükenmek bilmiyor
sormuyor kimse...dertsiz görünmek zorunda baþým
ve yanlýþým...sevmekti insanlarý sebepsiz sebepler için

tesirler olmaz þaha kalkan atlara
aza tamadýr þükürün hüsraný
sarýlmak kolay hissetmek zordur aný
ne hayaller bitti ama hepsi yandý

uçsuzum,bucaksýzým,ulaþýlmazým
ben o yolun sonuyum
çizgileri baþýnda sonsuz anlamý taþýyan
o okun ve kendi dünyamýn sonuyum...
Sosyal Medyada Paylaşın: