Bir güneþ kadar parlaktýn
candan cana yakýndýn
bir yýldýz kadar uzaktýn
eriþilmez ve bi o kadar uzaktýn
büyüdü dertlerim büyüdükçe ben
kader denilen þey
tuttu yakamdan
çekti boþluða..
insan yaþayamam desemde yaþýyormuþ
ihanetle,acýyla geliþiyormuþ
yalnýz kalmaya alýþýyor
yaþamayý öðreniyormuþ
büyümek için insan
batan güneþi deðil
doðan güneþi istiyormuþ
ölmeyi deðil de yeniden doðmak istiyormuþ
kaybolan bir yýldýz deðil
hep yeniden parlamak istiyormuþ
kuþ olup uçmak
yeniden yeþermek
yeniden açmak istiyormuþ
benim karanlýk dunyama
hoþcakal demek istiyormuþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.