GAMZE OKU; DERİN DÜŞTÜ GÖNLÜME..
(SARICAKAYA-18.02.2006)
Zaman yükü; serin düþtü gönlüme;
Boz daðlara; aldý, gitti, kar beni…
Gamze oku; derin düþtü gönlüme;
Kor ateþe; saldý, gitti, yar beni..
Zamaným; zaman içinde; kýþ oldu;
Kara kýþým; akça kara eþ oldu…
Zülf-ü Yare, nazar etmek; düþ oldu;
Düþe düþtü; perdeledi ar beni…
Cýrý kuþu; tane bulur; eþine! (Eþinsin!)
Bir taneyle; cilve yapar eþine...
Gonca Gül’ün; umut koydum peþine..
Umudum; gül!! Yaraladý har beni…
Sýla serin, gurbet serin, dâr serin;
Basam; gidem; hârý yakmaz, nâr serin..
Özüm toprak; bile dedim: “Sar serin!”
Fâni dünya; etti; “içim dar” beni…
Muhabbetten, muhabbete; yol vara!
Habbe ektim; bire-yetmiþ; kol vara!
Habbelerin; içi dolu; bol vara!
Harmana dek; yakar, intizâr beni…
Düþmek gerek; ehl-i dil’in, diline..
Dilden gider; yol; Habîb’in iline…
Dallý Mustafa’nýn; arzý biline!
Arza düþtüm; etti, dil; bîzâr beni…
Dâr: Ev, yurt.
Har: Gülün dikeni.
Nâr: Ateþ.
Hâr: Sýcaklýk, ateþ.
Habbe: Tohum.
Dil: Gönül.
Bîzâr: Çaresiz.
Mustafa SUNA
Sarýcakaya Ýmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öðretmeni/ESK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.