Nefes hicran ile derdest olunca!

Ey dert, sen ne sahipsiz bir kadýsýn
Bazen acý ve bazen hicranýn tadýsýn
Nite sinelerin serzeniþlerinde nazsýn
Evet, halimin eleminde aþký anarsýn

Ömür hazaný resmedip nefsi yâd etse
Yar, kederimden habersiz niyaza erse
Gönlüm vuslat için dilense aþka eriþse
Söz kalbimden öz, ruhum hale þahitse

Ne çare ki vakit takate yetmiyor, eriyor
Haz topraða hasret suyu bana anlatýyor
Þevkte hüzün nezaretinde ziyaret ediyor
Kim aþký hakkýyla zikrediyor, zevk biliyor

Artýk giden gelmiyor, gözler fersiz görüyor
Nefes kimden himmet bekliyor, sefilleþiyor
Þimdi, anýlar tazelenip yüreðim burkuluyor
Kalbimde sayfalarý içinde ömrünü tüketiyor

Ey rabbim ne söylesem bir artýk fayda olmaz
Gençliðim gitti elden, takatim þevke ulaþmaz
Kim serzeniþiyle sana iltica etse aþka eriþmez
Derdin sýzýsý da dinmez aþk çilesiz yâd edilmez

Þimdi nereye baksam hissiyatým sancýyla aðýtta
Zamanda bir vakitler tevdi edilenleri hatýrlatýnca
Ruhum bir bir baþlýyor hesabýn bariz sancýlarýyla
Kalbim ne kadar haþyetin baðrýnda yaþýyor hakla

Ey nefsimin sahibi, iradem neden boþluk arasýnda
Tercihler duygularýn buðusunda ve aklým suskunsa
Þimdi kime ne söylerim sefilliðim böyle ayan olunca
Gözler katreyi býraksa da, aþk hesabým ne olacaksa



Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: