VAZGEÇİŞ

Hüsranla son buldu bu kör saltanat
Mutluluk yerine nefret eserken
Titredi ellerim koptu kol kanat
Kalbimde iliþik baðýn keserken

Hâla kulaðýmda o son kelime
Keþke kara kilit vurup dilime
Susupta kalsaydým kendi halime
Duymasaydým seni öfke kusarken

Ýnsanýn onuru yýk at çiðne ez
Ama boyasýnýn izi silinmez
Bu bir vazgeçiþti belkide son kez
Ne varsa baðrýmdan söküp susarken

Hacer Alioðlu
Kastamonu
Sosyal Medyada Paylaşın: