ÇOKLU GELENLER

Hüzünler gece üryan gezer
Gönüldeki kurt perde çeker neþeye
Akya balýklarý üþüþür keyfine
Akreple, yelkovanla uðraþsan da nafile
Þeb-i yeldÂ’nýn kuyruðunu bulamazsýn
Ay’a, yýldýzlara sövsende derdini anlatamazsýn
Naçarlýða giryÂn eylemek ne fayda
Yaþamý oturtturursun meþe bir koltuða
Baþýna taç, ayaklarýna gülsuyu dökersin
Hizmet eder dönenirsin etrafýnda
O hep onsekiz yaþýndadýr bilirsin
O yüzden nisyÂn’ýndan sen sen ol çýkartma

Mükerrer ezberlerle dilini boþuna yorma
Nasýlsa varýlýyor kýzýl sabahlara
Sen yine de ümitlerini besle, büyüt, cilÂla, okþa
Kýzamýk döksen, evrimde geçirsen
Oyala, kolala zaman efendiyi
Mevsim hanýmefendiyi
Yarýnlarda daha nice gelecek kardeþleri
Bilirsin ki hep sendeler
Sendeletecekler
Terletecekler
Ýtecekler
Düþürecekler
Sömürecekler
ler
ler
ler
.
.
.

ayþe yayman 28.01.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: