ganimet
beni öptüðünde ilk
korkmuþtum
týrnaklarýnýn köküne kadar
boþluk kokan ruhundan
iblise benzemem demiþti
günahkarda deðilim
çünkü günahta tek kiþilik deðildir
ruhum nefret eder çokluktan
beni öptüðünde ilk
harflerini unutmuþ kara tahtalar gibi
hafýzamý çalmýþtý aylarca
içi oyuk zavallý bir
felsefe kitabýna dönmüþtü yüreðim
elimi aleme uzatamaz
söz dizemez olmuþtum zamanýn ipliðine
beni öptüðünde ilk
sokak kapýsýnýn kýrk yýllýk gýcýrtýsýný
duyamaz olmuþtum bir kaç asýr
hayyamý anmýþtým defalarca
susmanýn ötesinde bir yerde diz çökmüþ
gelmiþ geçmiþ bütün aþklarýn üzerine
ölüler misali uzanmýþtým
dileðince þiþirir kan rengi acýlarýmdan karnýný
sonra býrakýr sanmýþtým
þimdi biliyorum ki
saklayacaðým her aþkta
ey yanlýzlýk
senin en nadide payýný
gözlerimi kapayýp öp diyeceðim ruhumu
nasýlsa sana kalýyor
sevgilinin iskender edasýyla yýktýðý
yaktýðý yüreklerdeki aslan payý
sana da biraz düþer ey kahpe zaman
uslu dur yeterki bozma sýrayý
.........................z.ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.