Gönül Sesim

Güz gülleri gibi,
Hep hazandý benim ömrüm.
Gül güneþe hasret iken,
Yandý söndü bitti ömrüm.

Okyanusun derininde,
Fýrtýnalar kopar iken,
Mesafeler bahaneydi.
Bir kývýlcýmýn yeterliydi...

Tam mutluluðu buldum derken,
Yarým kaldý herþey birden,
Hasretin burnumda tüter.
Yeminim var,daha erken...

Son dileðin neydi desen,
Ellerini uzatýp bir þans versen,
Yok istemem artýk dersen,
Ýçimdesin bunu bilsen !

Umudumken, sevincimken,
Düþlerimde desensin sen...
Tükettiðim nefestesin,
Bir inanýp birde görsen ...

Adýna baþýmý koydum,
Huzuru sende buldum.
Tökezlerim düþüp kalkýp,
Kulaðýmda yürek sesin..

Ay ýþýðý þahit olsun,
Sensin benim gönül sesim...


Sevgi Batbay Özcelik
Sosyal Medyada Paylaşın: