ozan zeki
DAYIM MAHFUZİ ÜSTADIMA(1)
ozan zeki

DAYIM MAHFUZİ ÜSTADIMA(1)


DAYIM MAHFUZİ ÜSTADIMA(1)

Acırım ben göz yaşına
Vallah seni dost bilirim
Hasta olursan başına
Koşa koşa ben gelirim.

Güvenmem bende varıma
Yetişsemde ben yarıma
Yalanım olmaz karıma
Belki ben mertce ölürüm.

Gönül kuşum sen havalan
İstersen biraz cilalan
Varsa beni artık alan
Ona kul köle olurum.

Karartma gündüzü gece
Biri kavak birde cüce
Başıma kesilmiş hoca
Yanlış öğretme silerim.

Hem iyi kötü bilinmez
Davetsiz yere gelinmez
Ağlarım göz yaş silinmez
Sen gülersen ben gülerim.

Koruk üzüm veren bağlar
İnsanlar hüzünlü ağlar
Sıra sıra koca dağlar
Taşın toprağın delerim.

Sen benden olursan uzak
Kurulurmu bana tuzak
Hangi derdimizi yazak
Sana şifalar dilerim.

Ozan zekim bak gönülden
Hiçbir şey gelmez mi elden
Cenk havası çaldım telden
Güreşte çoğun belerim.

OZAN ZEKİ TUNÇ
TÜRKOĞLU /K.MARAŞ

Not:(Değerli bütün üstadllarıma saygı ve hörmetlerimi iletir mahfuzi üstadıma sn durdu yoksulun sorusuna gine cevabımdır kendisiyle sık sık görüşüyorum büyük bir üstatdır daima atışmalarda beraberiz kendisine acil şifalar dilerim saygılarımla.)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.