İKİ YAĞMUR KAÇAĞI
Yaðmurlar kentinde yaþýyorduk
Bir aþk sýðýnaðýnda saklanmýþtýk
Ýki aþk kaçaðýydýk
Biz kaçtýkça bizi kovalayan
Bir gerçeðin farkýnda deðilmiþiz gibiydik
Aslýnda gerçekti
Farkýnda olmalýydýk
Ahhhh o gerçek ve sen
Yörüngemin uçurumlarýnda açan
Dað çiçeklerine kelebeklere
Ve toprak gözlü delikanlýlara benzeyen sen
Uðursuz bir baykuþ tünemiþti
Korkunun tam kenarýndaydýn
Sana seslenmeye yetmiyordu gücüm
Seni daðý dolduran sis kadar
Ýþçinin alýn teri kadar
Elinde ki nasýr kadar
Seni rüzgarýn renklerine karýþan hüzün kadar seviyordum
Seni anýmsatýyordu bana meali olmayan nesne
Aþina deðildik aslýnda
Benim aþina olmamayýþým
Senin gözlerini uzun zamandýr görmediðimdendi
Bilipte kaçýrdýðýn gerçekler vardý
Saðýr kalbine sesleniyordum
Bak duy beni diye
Sen köy arabasýna ciklet satan
Sen oyuncak yolu gözleyen
Sen tebessümü hiç eksik etmeyen yüzünden
Bir çocuðun sevinci gibisin aslýnda
Seni topraðýn gýdasý su kadar seviyorum
Seni düþlerimin aynasýný kýran yalnýzlýk kadar özlüyordum
Ben hayatýn öznesi deðil
Aþkýn yüklemi oluyordum
Seni bekliyordum
Ama sen hep gizli özneydin bende
Gel gör ki sorsalar bana
Yaðmurlar kentinde yaþýyorduk derdim
Ýki aþk kaçaðýydýk derdim
Herkes bizi kovalardý
Özlemin þimþekler
O beklenmeyen ve hesapta olmayan fýrtýna
Herþey kovalýyordu bizi
Bir tek sen ve ben kalmýþýz
Hemde çok uzaklardan seslenip
Hiç görmediðimiz halde hergün duyup
Hergün yaþadýðýmýz
Sen ve ben kalmýþýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.