GEREK KALMADI
Gün batmayan yerde tükendi leylim,
Âlem aydan aydýn Nehar gerekmez.
Beþinci mevsimden geçiyor meylim,
Baðý bostan için bahar gerekmez.
Cefa kýlýcýna gönüllü vardým,
Baþýma vurdurup, kalbimi yardým
Sadakat ipini boynuma sardým,
Þeyda âþýklara zünnar gerekmez.
Bir gül bize kâfi her çiçek solsun,
Âlemi ervaha kokusu dolsun,
Her varým yaðmadýr alanýn olsun,
Müþterisiz mala pazar gerekmez.
Toz olup savrulduk güney yelinden,
Yuvarlanýp gittik sevda selinden,
Deðil mi ki? her þey dostun elinden,
Can dostu bulana, bizar gerekmez.
Kanayan kalbimin kaný durmadan,
Hesaba çekildim hesap sormadan,
Kaçýnýlmaz sona henüz varmadan,
Ölmeden ölene mezar gerekmez.
Yaralýydým, bitti cümle marazým,
Çok þükür kalmadý gönül arâzým,
Ayniyet yurdunda gayri ne lazým?
Kapattým gözümü nazar gerekmez.
26.01.20010………Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.