SEN VE BEN
Gece nasýl kaybolursa güneþte bende ýþýðýnda kayboluyorum.
Kar nasýl erirse suda,bende sevginle eriyorum.
Sen kalbime girdiyinden beri,yetim öksüz çocuðun ailesine kavuþmuþcasýna
Heyecan,çoþku,umudunu yaþýyorum.
Tertemiz düþler var þimdi hayellerimi süsleyen.
Adýnla baþlýyor,adýnla bitiyor gün.
Hergeçen gün beni sana yaklaþtýrmakta,
Yaklaþtýkca içimi büyük bir çoþku kaplamakta.
Güzel gözlerine doyasýya bakabilecekmiyim?
Ellerini hiç býrakmadan tutabilecekmiyim?
Yüzünü mehtap ý seyre dalar gibi seyredecekmiyim.?
Sözlerini en talý melodi gibi dinleyebilecekmiyim?
Sana ait izler edebiyete dek benimle kalsýn.
Sonsuz güzel sözler,sonsuza dek kulaðýmda çýnlasýn.
Ruhlarýmýz sonsuzlukta yine beraber yaþasýn.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.