Yollara düþtük, memleket sevdasýna. Göðsümüze sýraladýk, kuþunlarý dizi dizi. Azgýn Karadeniz’de batmasýn diye, cephane taþýrken Urus’tan, muskalarla donattýk , takalarumuzi, Kan doldu çarýklarýmýza. Tuz bastýk yaralarýmýza. Bir o cephe bir bu cephe, Mavi gözlü devin ordularýnda, ölerek diðer gardaþlar gibi. Kurtardýk soysuz itlerden, memleketumuzi. Ha ha ha uþak.
Ekmeðimizin peþinde, gurbeti gurbet kere, çarparak mislini misline, fýndýk dallarýnýn, yanaklarýný okþadýðý patikalardan , inerek dere boylarýna, þehi þehir ülke ülke, terkettik yaþamak için, cennetumuzi. Ha ha ha uþak.
Kýrmýzý bulutlar geldi, dokuzyüz seksen altýda. Elmalar kiraz kadarken, döküldü dallardan, Diktiðim ilk aðaç kurudu. Hem de yaðmurdan! Yetmedi. Demleye demleye içtik, zehri keyfi afiyetle. Ha ha ha uþak.
Globalleþmek adýna, kapýlar açýldý ardý ardýna. Sarý sarý kadýnlar, düþtü sokaklarýmýza. Ýçini onlara yedirdik fýndýðýn, kabuklarýný, kadýnlarýmýza. Çürüdük güle oynaya, fetvayý verdi okeye dönerken, Ofli imam: Ula uþaklar Bu Urus’un atasýndan çok çektik. Þimdi karýlarýndan.... Ýntikam... intikam.. ha ha ha uþak.
Uzun saçlý, uþaðý aldý en son. Ölüme giderken, güle oynaya, þarkýlar býraktý, aðaç dallarýna, ’dere boylarýna’ Ölüm, bir baba gibi tanýdýk ama, çok acýdý canýmýz... Ha ha ha uþak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.