Ýstemem solmasýn gonca güllerin,
Konuþmasýn artýk o þen dillerim.
Yabancý bir el tutumaz ellerim.
Duyarsan kendimi yakar giderim..
Sevda baðýmda bülbüller öterken.
Gönül ýrmaðým sen diye çaðlarken.
Benim böyle yaþadýðým bilirken.
Duyarsam aðladýðýn çeker giderim.
Sensiz bu dünyada yaþamak neymiþ.
Sensiz bu dünya ölüm demekmiþ.
Ölüm fermaným olsada sevmek güzelmiþ.
Çaresi yok olsada seni yine severim..
Caným dedim,gülüm dedim olmuyor.
Yeter artýk benimde sabrým bitiyor.
Gençlik geldi,geçti,ömür bitiyor.
Daha fazla naz eyleme ne olur..
Yoruldum artýk boyun bükmekten.
Hiçmi insafýn yok senin gerçekten..?
Göz yaþým kalmadý senin için dökmekten.
Sensiizlik olacaksa,bu caný satar giderim.
Duraðýný böyle aðlatýp durdun.
Her daim karalar baðlatýp durdun.
Kara sevda ile daðlatýp durdun.
Sevda baðýmýzý yakma ne olur....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.