Ömrümün baharlarýný adayýp sana, Kara kýþlarýn koynunda ýsýttým seni, Yangýn düþlerimlerimin varlýðýyla, Seni senden bile fazla severken, Diken saydým kendimi, senli gülden, Çiðnedim benliðimi ýslak sokaklarda, Ayrýlýðýn çýðlýkçýsýydý sanki kara Tren, Gidiþini haykýrýyordu duman duman, Ansýzýn yokluðunun soðuðunda üþürken, Bir an bile beni düþünmedin, Suskun gecelerin koynunda çekip gittin.
Mecbur kaldým bu sessiz gidiþe, Kalsam yanacaktý bu þehir bir ucundan, Sen kalacaktýn yangýnlarýn içinde, Ya senden vazgeçmek zorundaydým, Veyahut sen yok olacaktýn acýlarýmla içimde, Sana hüznü verecekti kara gözlerim, Sen baþlarken olmayan bir benle baþlarken güne, Mecbur kaldým, Kýyamazdým sana, gitmeliydim.
Sýralansaydý önüme senin varlýðýnda, Zirveleri kar tutmuþ üþümüþ daðlar, Kalsaydýn herþeye raðmen yanýmda, Aþk gülerdi eminim, ayrýlýk kendine aðlar, Umursanmazdý þehrin koynundaki yangýnlar, Mecbur deðildin hiç bir þeye, Senin için kendinden geçen bir gül için, Aþk ile yanan bir bülbül olmalýydýn. Nelerimi verdim sana sevgili, Sen geçen her saatte kendinden kaçtýn. Gitme demek istedim sana, Ne desem boþtu deðil mi? Gidecektin bir kere, koymuþtun kafana, Gidecektin ne söylesem, düþünmeyecektin beni, Kar altýnda kalacaktý sevgi sözcükleri, Sensizliðine mahkum ettiðin ruhum, Pembe düþlerimde üþüyecekti.
Üþümeleri bil istemedim hiç bir zaman, Bir an titresen canýma sarardým seni, Çektiðim nefesime iþlemiþtim varlýðýný, Ciðerlerime doldurduðum sendi, Derdimden uzak tuttuðum, Yakasým gelse gemileri, Sen olunca sustuðum. Gözümden sakýnýrdým sevgili seni, Bu gidiþe mebcurdum. Çünkü senden fazla sevdim seni,
BAKÝ EVKARALI
NOT: DEÐERLÝ ÞAHSÝYETÝYLE ÞÝÝRÝME SES OLAN VE BANA DESTEK VEREN PERÝ KIZI ÞÝÝRLÝ KIZ CANAN ABLAMA SONSUZ TEÞEKKÜR EDERÝM. ALLAH RAZI OLSUN SENDEN ABLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.