YAKARIŞ
Ömrüm karanlýkta nerde bir yed-i beyza,
Karanlýk gitsin gönül muhtaç bir beyaza.
Kaç zamandýr geçmiyor içimden hüsn-ü zan,
Bedel ister elbet böyle düzeni yazan.
Ne tarafýmda acep yolum kýblegahým,
Ben yaþadým o arttýkça arttý günahým.
Bir hiç uðruna yýllarca heba olmuþum,
Aþký ararken sevgiliyi unutmuþum.
Hiç düþünmedim ki giyeceðim kefeni,
Yýllarca çürüttüm bu emanet bedeni.
Günler yavaþça tükendi hep adýmadým,
Günler tükendikçe arttý benim feryadým.
Gözlerimi kapayýp bunca yýl kaçmýþým,
Ondan kaçarken geleceðimi yakmýþým.
Bir anlýk þehveti sonsuzluða deðiþtim,
Cennetler dururken ben cehennemi seçtim.
Artýk faydasýz aðlayarak yakarýþlar,
Mevla affetmezse bu kulu kim baðýþlar.
SERKAN TOPTAÞ.
2007 SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.