Koltuk

Sanýrdým; "cebime katarým onu",
Paradan ve puldan üstündür koltuk.
"Alýp haraç mezat satarým onu",
En deðerli maldan üstündür koltuk.

Demiþtim yýllarca, “hedefim” diye.
Ulaþmak zor imiþ, bilmem ki niye?
Sundular birkaç kez, bana hediye…
Çiçekten ve gülden üstündür koltuk.

Baktým da her biri bir yana çeker.
Üstüne oturan burnunu diker.
Sordum, tatlý imiþ, þeker mi þeker…
Petekteki baldan üstündür koltuk.

Oturmam üstüne yoksa bismillah.
Kendim için deðil(!), yemin ve billâh!
Vatan, millet için(!), þahittir Allah,
Yeminli her dilden üstündür koltuk.

Layýðým(!) bilirim, herkesten fazla…
“Tuzum yok” diyene, koþarým tuzla.
Kavuþtur Ya Rabbým beni son hýzla!
Fýrtýnadan yelden üstündür koltuk.

Kaybettim sonunda çetin savaþý,
Bu koltuk deðil mi çýbanýn baþý?
Elli deðil yetmiþ olsa da yaþý
Yaþayan her kuldan üstündür koltuk.

25.01.2010/Konya







Sosyal Medyada Paylaşın: