Sesiz bir sonbaharla dökülür yapraklar Essiz bir sesin ve hiç unutulmayacak ellerin vardý Gördüðüm yüzün en derin çizgilerini taþýyordun Þimdi hangi yüzlere dokunur bilmem o pamuk ellerin
Hangi günleri çaðrýþtýrýr sensiz geçen bu son güz Uzaklara dalar gider gözlerim ufuklarda arar seni Düþümdeydin bir zamanlar ama artýk içime haps olan bir ruhsun Kararan geceye inat sen geldin yine parladýn yüzüme...
NUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur87 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.