Yýllardýr kar özlemi içinde konuþuyorduk,
Þimdi yaðdý, biz de günlerimizi þaþýrdýk,
Bugün tatil miydi, yoksa iþ var mý diyoruz,
Ýþ olmasa da evde durup dinlensek diyoruz…
Ýnsanlarýn hafýzasý zayýftýr, geçmiþi unutur,
Hatýrlayýnca piþman olsa da bir kez olmuþtur,
Gelecekteki günler için hayal kurmak neyse de,
Geçmiþ günlere karþý duyulan bu özlem niye…?
Tonlarca tuz atýlsa da korkular sindi içimize,
Yarýn sabah olunca dýþarý çýkmak gerekebilir,
O zaman kayýp düþmek var, bu çok tehlikelidir,
Bakkalýn telefonunu bulup hazýr etmek gerekir…
Neyse ki televizyondaki kanallarýn sayýsý arttý,
Biri olmasa öteki, o da olmazsa diðeri hazýr,
Hiçbirini beðenmezsem internet imkaný da var,
Hiçbiri olmazsa da baþýmý býrakýr hayal kurarým…
Perdeyi açarak gökyüzünü seyretmek de var,
Yere düþünce kötü ama havada olunca güzel,
Soðuk ve berrak havada titreþerek düþüyorlar,
Bazen düþmeye üþenip karmakarýþýk oluyorlar…
Serde tembellik varsa bu yaðan kar için de ayný,
Bazen durmaksýzýn düþerek kapatýrlar daðý taþý,
Bazen de göz önünde kýrpýþýp hep dans ederler,
Bizleri hiç görmeyip kendi yollarýna giderler…
Ben hepsine razýyým, yeter ki içim rahat olsun,
Dýþarý çýkmayacaksam yerler karlarla dolsun,
Söylediðim bencillik deðil, barajlar böyle dolar,
Yoksa yaz geldiðinde susuzluktan içimiz yanar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.