Sinsi bir düþman gibi, pusuya yatan gece Son kalan kurþununla, anýlarý vur da git Sabah yakýndýr artýk, çözülmez bu bilmece Ben sana teslim oldum, yapacaðýn yapta bit
Avare düþünürken, derdimi Ay’a döktüm Yýldýzlarla elele, yedi kat göðe çýktým Yazýmý göremeden, ilk baharýmda çöktüm Ne zalim feleksin sen,yerin en dibine bat
Maziye bakarým hep , buzlu camýn ardýndan Herkes derin uykuda, uyku tutmaz derdinden Gönül,sevda,aþk,vefa, ne beklerim dördünden Hepsi birer yaradýr, kalbime bir de sen kat
Alaca karanlýk hep, ömrün arta kalaný Gülþenim gülsüz aðlar, yok sararýp solaný Hüzzamlý bir gün baþlar, bulunmaz hiç güleni Dünden kalan ne varsa, sil hepsini gece, yut
NÝLMAVÝSÝ_________24.0CAK.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.