MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Güle Güle Oğul
Tevfik Tekmen

Güle Güle Oğul


Demek gidiyorsun
Gitmem lazým baba, öyle diyorsun
Terk-i diyar ediyorsun
Yani gidiyorsun
Yani mecbursun
Anlýyorum…
Gitmelisin elbet, biliyorum
Ýyi o zaman git
Güle güle oðul, güle güle git
Lakin zor
Zor be oðul, zor
Adý zor, kendi zor, ayrýlýk çok zor

Demek gidiyorsun
Burdur-Bucak baba, öyle diyorsun
Ýyi
Git o zaman, bekleriz
Gelmemiþtin de, yirmi yýl, otuz yýl önce
Beklemiþtik hep, sabýr ve ümitle
On gün ne ki
On hafta, on ay, iki sene…
Sen git, gene bekleriz
Az mý beklemiþtik seni, tam on dört sene
Lakin keþke…
Keþke ayrýlmasaydý, hiç ama hiç kimse

Gelmedin, geç kaldýn derken
Ve ben otuzunda yaþlanmýþ, sanki ihtiyarlamýþ biriyken
Nasýl da geçip gitmiþ, senli, sizli güzelim seneler
Hani küçüktün
Daha dündü
Dün be oðul, dün
Yatarken beþiðinde, kýkýr kýkýr dizlerimde, savrularak peþimde
Minik ellerin eteklerimde
Yalvar yakar gözlerle, yarým yamalak sözlerle
Anlat baba, diyordun istekle
Çocukluðunu anlat
Sýkýlýr titrerdim
Diyemezdim ki, neyi oðul
Hangi çocukluðum
Ben, hiç çocuk olmadým ki
Biliyor musun, bisikletim yoktu
Bir uçurtmam yoktu
Oyuncaðým hiç olmadý ki
Oyunsuz çocuklukta acýlarla yoðrulup piþtim de
Sertleþip, kerpiçleþtim de
Sert bir yumruk hep can evimde, çocukken daha büyük biriydim de
Benim annem hiç olmadý oðul
Babam yoktu
Ayrýlýklardaydým hep, gurbetlerde
Ben ne ayrýlýklar yaþadým oðul
Bilir misin, ne yalnýzlýklar
Ne hüzünlü yeller, küçücük yürekte ne özlemler
Az mý yaþadým tek baþýna sus pus odalarda
Az mý aç kaldým, az mý susadým
Baðýrdým, haykýrdým avaz avaz sokaklarda, meydanlarda
Umman gibi sevgisizliklerde az mý sevgi aradým
Neyi anlatayým oðul
Yaþadým da isyanlarda; paramparça, bölük pörçük, lime lime
Kimi zaman kuytu bir köþede, zula bir yerde kimsiz kimsesiz
Bilir misin nasýl aðladým sessiz sessiz
Anlat baba diyordun, bana bir masal anlat
Nasýl anlatayým oðul, neyi
Biri anlatmadý, dinlemedim, ben masal bilmem ki
Kaf daðýný, yedi baþlý ejderi, prensesi ve cüceyi
Beyaz atlýyý
Güzeli
Çirkini
Yalan yanlýþ hangi dünyayý
Sýcak bir yuvayý, olmayan anayý, uzaktaki babayý
Hangi yalaný
Anlatýrdým, dinle diye gene de
Masal olmayan masalý
Dört göz ,dört kulak dinlerdin, masalmýþ gibi sen de

Unuttun mu oðul
Daha dündü, dün gibi dün
Sonra büyümüþtün ve öðrenmiþtin
Baba bunlar masal deðil, demiþtin
Anlattýðýn kimdi
Bir varmýþ, bir yokmuþ dediðin neydi
Masal deðildi oðul
Unuttun mu, söylemiþtim
Bendim o, bendim, kendim
Yaþanmamýþ çocukluk, fakir bir gençlik, sonra sefillik
Masal gibi, tuz ekmeðin içinde
Maþrapadaki çayýn olmayan þekerinde
Bir tas çorbanýn özleminde
Bendim o titreyen, soðuk ranzanýn üzerinde
Kilimsiz, yorgansýz, aç açýk, sobasýz bir yerde
Hep kara kara hikâyeler, hani peri masalý nerde

Diyemezdim ki, neyi anlatayým oðul
Yaþanmamýþý, yaþanýlmamýþý, olmayaný
Sýkýcý bir öykü
Masal bilmiyordum ki
Anlatmýþtým gene de, dinlemiþtin; yüz kere, bin kere

Anlatma demiþtin bir gün, baba anlatma
Sevgisizliði, kimsesizliði, terkedilmiþliði bildim
Ana kucaðýný, baba ocaðýný, sýcak bir yuvayý
Anladým, ayrýlýk acýsýnýn insaný nasýl sarýp sarmaladýðýný
Can sýkýntýlarýný, yürek çarpýntýlarýný, hasretleri
Yalnýzlýðý anlatma
Seni, sizi, bizi, anlat hepimizi
Büyümüþtün
Bana güzel þeyler anlat baba
Aþký anlat, sevdayý anlat, sevgiyi anlat
Arkadaþlýðý, dostluðu, insanlýðý
Anlat yâri, yareni, annemi
Dünü göm dipsiz kuyulara baba, bugünü anlat
Acýyla, hüzünle, hýçkýrýkla
Aðýtla deðil, haykýrýþla deðil, türkülerle anlat baba
Ben varým
Biz varýz
Varýz baba, þimdi kalabayýz
Öykülerle, þiirlerle, davul zurnalý düðünlerle
Gönül gönüle
Diz dize, el ele, biz bize
Omuz omuza baba, omuz omuza


Demek büyüdün
Demek gidiyorsun
Gidiyorsun, öyle mi
Ýyi o zaman, git
Biliyorum, gitmen gerek, gitmelisin
Ýyi, git oðul
Biliyorsun
Anlatmýþtým
Bin kere, yüz bin kere
Dinlemiþtin
Þimdi sen de büyüdün, iþte daha ne
Yolun düz olsun, taþsýz, dikensiz, engebesiz
Zihnin açýk olsun
Sevgi dolu yüreðin kinsiz ve nefretsiz
Güle güle git, güle güle gel, biz bekleriz
Ayrýlýkmýþ sevgiye katýk kim demiþse
Ýyi o zaman onu da taný
Masal olmayan masalý hiç unutma, hep hatýrla
Ama sakýn ha korkma
Iþýklar söndüðü zaman karanlýk bir sokakta
Okuldaki salonda, tahta masada, sýrada
Defterdeki kurþun kalem yazýda, kitap sayfalarýnda, ders aralarýnda
Ben her zaman yanýnda
Uykun gelip yattýðýn zaman, odanda
Yastýk dizi olsun annenin, yataksa koynu
Sarýl ona sýcak sýcak uyu
Büyüdün mü, yok be oðlum, utanma
Üstündeki yorgan baban olsun, hiç bile sýkýlma
Daha küçüksün, büyümedin aslýnda
Hem büyükler de muhtaçtýr sevgiye, bunu da unutma
Çünkü onlar da korkar öylesi yalnýzlýklarda


Demek gidiyorsun
Terk-i diyar ediyorsun, ayrýlýyorsun
Demek büyüdün
Demek öyle
Ýyi o zaman, git, biz bekleriz
Üç ay, beþ ay, yedi ay
Ýki sene ne ki
Gelmemiþtin on dört sene, az mý bekledikti seni
Gidiyorsun anladýk, o zaman bekleme
Sarýl, öp, hoþça kal de ama veda etme
Yolcu yoluna
Hadi el salla, el salla bize
Hadi güle güle
Güle güle oðul, güle güle
Bekliyoruz bak, unutma, gel gene…

(Önce oðlum Ýlkan’a, sonra bütün baba ve oðullarýna…)
Tevfik Tekmen. 12/Eylül/2008/ *Lüleburgaz*

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.