GİDERSİN
Kar olsan havada yaðma yüceye
Bir þey olmaz deme erir gidersin
Aydýnlýk günlerden zindan geceye
Azrail’e canýn verir gidersin
Namerdin elinden þifa bekleme
Hayýrsýz dostundan vefa bekleme
Her yüze gülenden sefa bekleme
Usanýp baðrýna vurur gidersin
Hastayý yaþlýyý nefretle anma
Gençlik ellerinde kalacak sanma
Sevip sevilmekten asla usanma
Ulu çýnar olsan kurur gidersin
Alýn terin yoksa boþtur emeðin
Tadý tuzu olmaz hiçbir yemeðin
Bilerek doðruya yanlýþ demeyin
Baþý dumanlara bürür gidersin
Yaz bahar aylarý göze hoþ gelir
Bu gün bahar olur yarýn kýþ gelir
Ecel yaklaþtýkça gözden yaþ gelir
Sevdiðin postunu sürür gidersin
Nefesin harcama lüzumsuz yere
Düþün gideceðin mekânýn nere
Gün geçtikçe biter verilen süre
Son duraða doðru yürür gidersin
Zenginim diyerek övünüp durma
Mal seni kurtarmaz hayaller kurma
Yarýn piþman olup dizine vurma
Faydayý zararý görür gidersin
Tat vermez diline sevdiðin ballar
Senide götürür omuzda sallar
Zeki Tombul biter sonunda yollar
Kabristan þehrine varýr gidersin
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.