ACİZ KULLARIN KOĞUŞU
Ýnsanoðlu kaybetti,menfaatle yaptýðý amansýz boðuþu.
Fýrsatlar tükendi,haber salmaya kalmadý güvercin kuþu.
Yeni bir baþlangýç olamaz ki güneþin erkenden doðuþu.
Burasý ne yazýk ki nefsine mahkum aciz kullarýn koðuþu.
Madde okyanuslarýnda,þahsiyetimiz irademizle battý.
Þeytan hileyle pusuya yattý,saflarýna kolayca bizleri kattý.
Bedenimiz þuursuzca,fani nimetleri azgýnca tattý.
Dost sandýðýmýz dünya,sýrtýmýzdan vurup ,acýmadan ateþe attý.
Hamd ve þükür kalmadý,aðýzdaki çýðlýk,yetmiyor azýk.
Halbuki ayet belgeli,yüzde-yüz garantili rýzýk.
Önemsemiyor dünyalýk gafiller,yüzbinlerce yazýk.
Ebediyeti feda edip,göç edecekleri yere durmadan durmadan çakýyorlar kazýk.
Not:Nefsimizin dizginlerini yol yakýnken elimize alalým...Doðuþumuzda tertemizdik,vefatýmýzda da pir-ü pak olalým...Cennet çok geniþ,bütün müslümanlar firdevsi alaya dolalým...Saygýlarýmla...
Ali
Soytürk 22 ocak cuma 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.