YAĞ DURMADAN KAR...

Ýnceden inceye uçuþan büyüne kapýlýrken,
Serin dokunuþlarla yüreðime serpildin.
Yanan içime iþleyerek, gelin tülünden sargýlar döþedin.
Doðanýn sýrtlarýna, gizemli örtüler dokurken ,
Yamayamadýðýn çukurlara da umutsuzca deðdin...

Saflýkla uzana uzana , titreyerek topraða iniþin,
Yüreðimin, umut bahçelerini bereketlendiriyor!
Bir anda tanelerinle, kapýþ kapýþ birleþiþin,
Yýldýz kristalleriyle gezegene,
Sevgiden ak katmanlar deriyor!

Her yan, bembeyaz örtülerle sarmalandý.
Neþeli çocuklarýn karbeyazlý oyunlarý,
Her köþeden umut çýðlýklarý çýnlattý.
Yað durmadan kar!
Sevgiyi, umudu coþturacaksan;
Hiç durmadan yað!

Ayþe Yarman Öztekin
"Vaniköy’de Bahar" 2006

Sosyal Medyada Paylaşın: