Bir damla kan sýzar yapraklarýndan Doyurmak için yarasalarý. Kendini taþýmaktan yorgun dallarýnda Çiçek açar aynalar. Ve 3’e ayrýlýr ruhlar: Yarasalar ve dallarý taþlayanlar Ve her biri kendi içinde sonsuza... Sonsuz mutluluða, sonsuz hüzne Sonsuz gözyaþýna, sonsuz sevince Sonsuz kendisine, sonsuz baþkasýna.
Ve zamanýn mekandan damýtýldýðý o anda Hani artýk an’larýn olmadýðý o an; Bir, sonsuzlarý içine alýr.