Seher-i revan
gitmelere sürgün zaman ayini
çark ayný, yer ayný, döngü ayný
buluþma noktalarýnda yokluðun
seher-i revan mýzrak’ýyla beni vururken
cümbüþlerini takmýþ elem
þen þakrak caddelerde
sevdalý mekanlar boþluðunda gözlerin
krizantem bir bakýþla konuyor masama
görüyorum,
güvez rengine boyanmýþ dudaklarýn
dibi bulmuþ kadehin cam parçalarýnda
þakaðýma dayanmýþ namlu gibi sivri topuklarýn
hiç yaþanmamýþ gibi geçiyorsun sen yanýmdan
sökük yakamýn yamalý ucuna el atarak
haciz memuru gibi topluyorsun eteklerini
ve soluma yumruk gibi iniyor þehvetin
gidiþine bulanýk yaðmurlar yaðýyor
esrik þehrimin bedbaht yazgýsý
kaldýrýmlar ýslak,
sitemini arþ-a bildiriyor toprak
ah çekince bakýþlý kule
zorba dalgalarla seviþirken
kýyýlardan saklayarak yüzlerini
narat misali dönen baþýný eðme
unutma;
seher-i revan bir yoldur sevdalýk
ayrýlýða gebe birleþmeler yaþarken
tadýný çýkarmaya bak bence…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.