MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hüzün Bulutları
Emine UYSAL (EMİNE45)

Hüzün Bulutları



Kahvaltýya oturdu kadýn, kuþluk vaktiydi.
Yalnýz, hüzünlü, kýpýrtýlý…
Daldý gözleri, karþý evin bacasýndan çýkan dumanlara.
Gökyüzünde raks ederek,
Hüzün bulutlarýna karýþýyordu dumanlar.
Aðladý, aðlayacak sanki bulutlar; kadýn gibi…
Büyüdükçe büyüdü lokmasý aðzýnda,
Ýçindeki boþluk misali…

Ýlk tuttuðu el geldi aklýna birden,
Yýllar önceydi, küçücük bir kýzdý kadýn o zamanlar;
Sevgiyle tuttuðu parmaklarý hiç býrakmadý,
Parmaklar onu býrakýp gidene kadar ebediyete…
Yýllarca tutmadý kadýn böyle sýcak bir el;
Tuttuðu hoyrat bir elden baþka…
Çok baþkaydý bu el, sýcacýktý.

Hüzün bulutlarýna daldý gözleri yine,
Yanaklarýndan süzülen yaþlara engel olamadý kadýn.
Haþin bir rüzgâr çýktý, topladý bulutlarý.
Bir suret oluþtu gökyüzünde, aðladý bulutlar.
Sen geldin aklýna…
Çýktý dýþarýya kadýn,
Aðladý bulutlar, karýþtý gözyaþlarýna…

Emine Uysal /18/01/2010

Þiir:Emine Uysal
Ses:Suskunbiradam (TURGAY)
Montaj:Canan Ekinci (Þiirlikýz)









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.