Belçikada bir Maden iþçisiyim Yoksulun ekmeði Çok derinde 780 metre yerin dibinde Yarým metre boyundaki Dalyalarýn birinde Sürünerek çalýþýyorum. Zor olsa da Alýþýyorum. Bazen taþ düþüyor Bazen dalya çöküyor Birkaç ölü-birkaç yaralý Elimde deðil korkuyorum.
ve acýkýnca yemeðimi Siyah ellerimle yiyorum. Fare sesleri geliyor bazen Gazý haber veriyorlar Sanýrým Tüneldeki sofra arkadaþlarýný Seviyorlar
Tüm insanlar eþittir Yerin altýnda Siyah oluyorsun Beyaz olsan da
Ýþte çýkýþ yolu Ýtiþ-kakýþ-curcuna Sekiz katlý yük asansörüyle Bu lanetli cehennemden Bir kez daha kurtuluyoruz.
Þimdi yukarýdayýz Soyunma salonuna koþuyoruz Hiç yorulmamýþ gibi.
Bir gün daha geçiyor Sýrtýmýzda iþçi tulumu Kemerimizde maske-akü Punta ve kazmalar Koruyucu miðferlerimizde Uzun-kýsa lambalar Giriþ zili çalýyor Bekliyoruz
Ayaklar geri geri Sanki hiç yürümemiþ Senelerden beri
C.Çalýk (1981 Limburg)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardanadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.