ATA’M

Her yere farklý bir büstün diktiler,
O gül cemalini görmedik, Ata’m.
Sözlerin üstüne yalan ektiler,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Her kitapta farklýydý ayný resim,
Sözün deðiþik yazdý bazý kesim,
Ölüm günün belki deðil on Kasým.
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Ýlde, ilçelerde farklý yapmýþlar,
Ýzinden gitmeyip bazen tapmýþlar,
Çýkar uðruna yollara sapmýþlar,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Ah dirilip de bir ortaya çýksan,
Ýkiyüzlü olaný hapse týksan,
Kestirmekten bazý baþlarý býksan,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Çýkýp meydanlara nutuk attýlar,
Memleketi düþmanlara sattýlar,
Sözlerinin arkasýna yattýlar,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Devamlý yönetti þu taklacýlar,
Halktan gerçekleri hep sakladýlar,
Aldýlar karayý tam pakladýlar,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Ayet, hadis deðil hurafe doldu,
Türbelerde tavaf yerleri oldu,
Yalaka güçlünün maþasý, koldu,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

On Kasým’da meydana çýkacaklar,
Palavra atmaktan hep býkacaklar,
Sapýk biri çýksa tam týkacaklar,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Yetmiþ yýlda bir metre gidilmedi,
Lortlar kamarasý hiç itilmedi,
Üç beþ avam derdine yetilmedi,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

Aðalýk, töreler devam ediyor,
Halkýn sýkýntýda bedel ödüyor,
Dursunî’nin sözü boþa gidiyor,
Bizi senden uzak tuttular, Ata’m.

dursun yeþil


Sosyal Medyada Paylaşın: