Fanisin þu dünyada kefenin kara toprak Bakýþlarýn tarumar bedenin kuru yaprak Ýçten söküleceksin baþýn kýblede çoktan Sorgu meleklerinde hesap dürülür haktan Kýrýk bir testi gibi günahlarýn tuzla buz Sandukan kara zindan eriþemez yazla güz
Ademin elmasýný çalmadýn ki cennetten Daðýlan gururudur suçu insan sevmekten Gazel gibi yollarda süpürüldü sevdalar Boðazlara dizildi yenen helal lokmalar Kamil olursa insan zaten günahý olmaz Tartýlan terazide boþ kefelerde durmaz
Hangi aðaç gövdesi gölge eder güneþe Hangi ceylan yüreði saldýrýr aslan leþe Gücü yetmez kimsenin garibana eziyet Zülmetmek acizliktir insan olmak meziyet Karýncalar yuvasýn ayak dibine kurmaz Aðustos böceðinden yok mudur baþka kurnaz
Söz çýkar ki aðýzdan geri dönüþü zordur Öyle yakar bendini yüreklerde ki kordur Söz sükûta ermeden gümüþler pas baðladý Ýncinen insan ruhu sözde zincir daðlandý Önce göz çukurlarý çakmak gibi derinden Dosta ihanet olmaz sevgi gönül telinden
21.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.