Islah olmaz kalbimin vefa bilmez yâreni
Yüreðim aþkýn ile kavrulur da susarým
Ömrüm yaprak misali savrulur da susarým
Yetiþtir gözlerime gözlerinde hareni
Yokluðun üzerime devrilir de susarým
Ne yana baksam yüzün i mgeni taþýr bana
Sinemde zapt edilmez aðrýlarým sanadýr
Dilimde tespih olmuþ çaðrýlarým sanadýr
Dere tepe demeden kendini aþýr bana
Yeri göðü inleten nâralarým sanadýr
Ben gel dedikçe sende edalý haller oldu
Yeter çektiðim çile elinde naz kalmadý
Cananý uzak canda bir damla haz kalmadý
Adýna ektiðim gül ha solacak ha soldu
Mevsimler kýþa döndü bahtýma yaz kalmadý
Gel ahiret kapýsý dünyama açýlmadan
Katledip gururunu ummadýðým anda gel
Veda edip hasrete vuslatý kuþan da gel
Sabrýmýn düðmeleri yerlere saçýlmadan
Elini koy kalbine iyice düþün de gel
Durma dola belime mutluluk kemendini
Þu gönlümü ummanda baþýboþ sal eyleme
Sükutta direnerek dilimi lâl eyleme
Kaybedip benliðini gel bende bul kendini
Esirgeyip sevgini aþýmý yal eyleme.......
21 /01 /2010 Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.