HALET-İ RUHİYEM
Gülüþlerim sahte,gönülsüz,deðil inandýrýcý.
Konuþmalarým boþ,yersiz,yok hiç bir amacý.
Davranýþlarým kaba-saba,kendime bile kalmadý saygý.
Bakýþlarým manasýzca tek noktada,huzurum kaçtý.
Eskiden gözümü yumardým,toz-pembe hayallerim vardý.
Þimdi düþlerim kabus,bedenimi tarifsiz acýlar sardý.
Kalbimden dünyaya sevgi,aþk kabararak;taþardý.
Duygularýmýn tercümaný gözlerim ,maalesef hýrstan yaþardý.
Negatifim,’’’sýfýrdan’’’ baþlamak bilmiyorum kolay mý?
Ýçimdeki sevgi þelalesi,alttan gelen nefret akýntýsýný kovar mý?
Beni tekrar aþk okyanuslarýna mütemadiyen salar mý?
Yoksa,-halet-i ruhiyeme-bakýp,uðraþmaksýzýn,aniden kaçar mý?
Not:Ýnsan kendini mutsuz hissediyorsa onu ne neþelendirir,bilinmez...Ama gerçekten umutta biterse o zaman iþte felakettir...7.4 þiddetindeki deprem etkisine maruz kalmýþ bir kalbi vardýr,yýkýlansa geleceðidir...Saygýlarýmla...
Ali
Soytürk 20 ocak çarþamba 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.