Ne zaman anacak, halinde yaşatacaksın!

Hissederken çaresizliðimin nedameti
Býrakmýyor bir türlü seni hiç anmadan
Ýçime senden bir þey düþmeye görsün
Uzak diyarlarda biçare periþaným can

Tüm heybetinden yoksun kor ateþler
Seni özlemekten kahroluyorum keder
Nasýl böyle cezbediyor ve yakýyorsun
Sensizlik boþluðunda hep avutuyorsun

Biliyorum geceler senin sadýk dostun
Geç vakite hala ayakta yazmaktasýn
Mýsralarýnýn arasýnda kaybolmaktasýn
Sevdayý, dinmeyen aþký yaþatmaktasýn

Nerdesin ey can seyrederken balkondan
Gemilerin seyrettiði yolu, görmeyen aný
Sende ki ummaný, yüreðinde ki okyanusu
Salýver ey yar ellerim bir an kavrasýn onu

Esmeyen o rüzgârýn adýmlarýyla yürürken
Sensizliðin çaresizliði nasýl hançerdi sanki
Her adýmda saplanarak yarayý deþen sancý
Seni yaþatýyordu bana bir nefes vermeden

Gözyaþlarýn tesellim olmuþtu tutunacak bak
Nar için olmasa dahi bir yaþtýr aþka akacak
Senin melalinle solacak, bir günde koklacak
O günlerin hasretiyle seni zikreder dururum

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: