Deniz Konuşmadı Bugün

Deniz Konuþmadý Bugün

Deniz Konuþmadý Bugün

Denize baktým bugün..
Konuþmak istedim onunla,
Çok kýzgýndý...konuþmadý benimle..
Nasýlda dövüyordu kayalarý...
Köpürüyor...köpürüyordu azmak..

Biliyosun..
Dalgalar kýyýya gelince ölüyor,
Ölmemiþ hangi dalga var..
Nedendir bilmem..
Geçenlerde kömür tozuydu dalgalar
Nerden geldiyse...

Uzaklardan,çok uzaklardan belki..

Uzaklar....
Ama, bana denizlerin insanlarý ayýrmadýðýný
Yaklaþtýrdýðý anlatýlmýþtý..
Beni, küçükken bile denizlerle avutmuþlardý..
Onun içindir..
Sanki birgün..
Denizden birisi çýkýp gelecekmiþ gibi baktým Ege denizine
Sonra öðrendimki...
Deniz aldýðýný geri vermezmiþ..
Denize bakmak adettenmiþ.

Aðaçlaramý sorsak ne dersin..
Deniz konuþmadý bugün..
Bilirsin..
Zeytin aðaçlarý burda yüzlerce yýllýk..
Taþýn üzerinde bir tutam toprak yok..
Ama, aðaç var..
Aðaç diyorki...
Ölmek isteyenler için ölüm uzak...

Nar aðaçlarýnýn diplerinde
Bazen kýrmýzý gelincikler bitiyor...
Üzerine basarsan kýrýlýyor..
Nar aðacý diyorki..
Gelincikler mevsimli..
Al onu mendiline sar..
Sarýyorum..
Zamansýz birgün karþýma çýkýyor..
Papatyalarý soruyor gelincik..
Yok diyorum,bu mevsim..
Hayýr..
Karadenize bakan salonun balkonunda,papatyalar açmasýn.

Ama bilirim..
Koparmaz kýyamazsýn gelinciðe..
Onlar papatya tarlasýnda dursun..sonsuza kadar...
Denize çizdiklerin, çiziklerin
Silinmez...
Bak þimdi bende,ne çizdiysen, belki bir kýsmý...iyiki çizmiþsin.
Masal olduk zaten...ama masala inanmýyorum..

Bende koparmadým gelincikleri bilirsin..
Gelincik papatya tarlalarýnda...masal...
Hep bize masal anlattýlar.
Masal ülkelerinde yaþayanlar,
Masallar bittiðinde ölüyorlar..
Üzülme denize çizdiklerin için..
Son ayakta sen kazandýn...
Ama masal çoktan bitmiþti.

Kandýk biz, inandýk..
Herkez unut diyor bu masalý..
Neden...
Ýçindeydim o masalýn..
Karanlýk, bendede hüzün geceleri..
Kadehe dokundu dudaðým..
Gözümden yaþ akmadý...
Taþ duvarý yumrukladým bende..
Fýrtýna, yaðmur, ben masalýn içinde..
Kandýk..

Ama sonunu hep iyiye baðlarlardý..
Mutlaka öyle biterdi..
Yarým kalan masal olmazdý...
Denize çizgilerde hayat bulmadý,
Belkide ondan..
Karþýdaki Savos adasýnda kaldý hep gözlerim..

Ama birgün gerçek bize gelecek..
Ýstesekte, istemesekte..
Canýmýz saðolsun..
Masallar bittiðinde,yapmacýk kahramanlar ölür..
Bak sen ayaktasýn..
Birgün hepsi unutulur...
Unutulurmu dersin....

Bizim küçük hayallerimiz için
Dünyanýn o büyük çarký deðiþmiyor..
Böyle desek..paylaþsak..
Birþey beklemediðimiz düzende..
Kazasýz,bir hayatý tamamlamak..
Hayat bu..
Kim kaybeden,kazanan kim...belli deðil..
Ne çýkarsa bahtýmýza..

Deniz köpürsün alabildiðine..
Gelincikler sonsuza kadar yaþasýn..
Hadi...
Þimdi gülümseyelim...
Ýnadýna.........................................Necla Argüz....7 1 2010


Sosyal Medyada Paylaşın: