Ben ki
Dilimin ucundakilerden
Dünler önce vazgeçmiþim
Susmanýn asilliðiyle kandýrýp nefsimi
Kendimden geçmiþim
Aslýnda bir kulaçken uzaklýðý
Seni ellerimle yýldýz yýldýz göðe çizmiþim
Ve yetersizmiþ gibi bende olmayýþýn
Beton döküp ruhumun ayaklarýna
Ümitlerimle beraber kör kuyulara sinmiþim
Ben ki
Yollarýnda bin özgürlük kaybetmiþim
Sensiz seyrettiðim kartanelerini
Alazlaþýp kanýmla eritmiþim
Güne geceye düþlerimi dolayýp
Bakýþlarýmdan hiç gitmeyesin diye
Peþin sýra yollarýna hayallerimi serpmiþim
Ben ki
Adýný duyduðum her an tir tir titremiþim
Hiç azalmamýþ bu depremler
Zaman çizikler atarak yüzüme geçse de
Bayramlarda senin için aþkýnla yeþermiþim
Ahh ah hiç bilmedin
Denizlerden al inciler toplayýp
Adýný yüreðime nakþetmiþim
Ben ki
Herkese
Her söze
Ve tüm herlere inat
Yakana aþk olup iliþmiþim
Söylesene ömrümün ýþýðý
Bunca zaman boþuna mý özlemiþim…
(19 01 2010)
Aslý Demirel …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.