TAŞI TOPRAĞI VEREM BU KENTİN
Siren sesi yankýlanýyor, bütün odalardan
Ah annem,
Nasýl da sýrýtýyor yakanda yaþamýn kahpe rozeti.
Gönlün bir bilinmeyende
Þair ruhlu küçük oðlun nöbetinde yanýnda bu gece
Korkma adýmlarýmý saglam basýyorum.
Korkutmak deðil amacým diriltmek uykuyu,
Ama fitil gibi uykusuzum yinede
Bir sana açým birde inci gözlüme bu gece.
Benimle pazarlýklarýný yapýyor, sana bakan doktorlar
Üstlerine giydikleri beyazýn.
Yanlýzlýðým kýrýlgan baþ kaldýrýþlarýnda,
Benim acýmdan habersiz bu koskoca evren.
Çürümüþlüðün zalimliðin yüzüne tükürdüm.
Oysa ne yiðit oldugumu bilirsin.
Nasýl insanca bir yürek taþýdýðýmý da.
Ah annem,
Beyaz camda beyaz sevdama dalmýþým.
Aklýma kar kadar beyaz inci gözlüm geliyor.
Kaldýrýmlarýna vuruyorum taþý topraðý verem bu kentin.
Oysa sen beni nasýl da bereketinle büyüttün.
Þimdi,
Milyonluk bu kente nasýl rest çektiðimi sende görmelisin.
19. 01.2010
SOKAK ÞAÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.