BİTKİSEL HAYATTAYIM…
BÝTKÝSEL HAYATTAYIM…
En sonunda beni sende makineye baðladýn
Ve öyle bir çarptýn ki kapýyý çýkarken
Yüreðinin kilidi de sonsuza dek bozuldu
Þimdi ne senin elin ulaþýr artýk beni öldürmeye
Nede benim takatim var kendi fiþimi çekmeye
Çekmek istediðim falanda yok zaten
Çatsa da gücüm eminim çekmem bu fiþi
Haddizatýnda ancak sahibi getirir bitiþi
Bense acýlar içinde olsam da kalmalýyým
Sensizde olsa seni yaþamanýn hazzýný almalýyým
Üstelik varlýðýmýn kime ne zararý olabilir ki
Kökleri kayalýklara tutunmuþ garip bir bitki
Ne güneþ görür, ne büyür nede þefkat ister
Duyumsamaz mýsýn beni hiç yüreðinde
Hiç sancý belirmez mi sevgilim sol küreðinde
Hani var ya o yataklarda huzurlu sandýðýn kiþi
Acýlar içinde kývranmaktýr iyi bil ki onun iþi
Ama içinden çýkmayan haykýrýþlarý duyulmaz
Bana güzel bir son vaat etmiþ deðilsin, tamamdýr
Zaten umudun da yoktu bu aþktan yana
Ama hayret, bir tek þeye hayret ettim gerçekten
Sara nöbetleri geçirircesine, elektriðe çarpýlmýþçasýna
Titreyen bu yüreðin titreyiþini duymamana
Demek ki hiç mi hiç ilgini çekmedi varlýðým
Demek ki beni algýlamak için yüreðinde
Hatýrlamak için belleðinde belirmedi hiç gayret
Söylesene þimdi, bu iþ böyle ne olacak sevgilim
Gözlerinle tutukladýðýn o gün belliydi zaten
Bana ileride bir gün müebbet hapis vereceðin
Yüreðinin o ýþýksýz, avlusuz zindanlarýnda
Ama bu aþk sevgilim laf dinlemez bilesin
Bile bile lades der, umrunda mý aðlayasýn, gülesin
Bizim örneðimizde benim payýma düþeni dersen
Hüsran oldu, ebedi bir umutsuzluk kaynaðý
Kalmadý yüreðimin þu sefil hayatta hiçbir dayanaðý
Sana kalan ise izbe, mefluç, harap bir yürek
Hissetmedi þimdiye dek, hiçbir zaman da hissetmeyecek
Hepsi bir yana sevgilim, artýk hepsi bir yana
Acaba son beklentim olan sura ne zaman üflenecek
Ýhsan POLAT 19.01.2010 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.