****Kayıp Kuşaklar...

Bir zamanlar diye baþlarken masallar,
bir tarih atlanýr hep,
sebepli belkide,
anlatýlmayan ve anlatýlamayacaklarýn
çokluðunca.
Neden suskunuz diye sormuyorum asla,
yanýklýðýmýz yakýlmýþlýðýmýzda,
kuru bir yaprak misali savrulmuþlukla,
Anadoludayýz gazel gazel
türkülerce.
Dilâ hatun olup kurtalan’da seyahatte,
savaþlardayýz zaman zaman da
Nenehatun’larca Aziziye Tabyasý’nda,
birer kýrýk hayatýz hepimiz vagonlarca
kayýplarda Balmumcu’da.
Bir sesleniþ kulaðýmda eskilerden kalma,
’Babam gelmedi mi anne daha? ’
Gözümdeyse daraðacýnda bir yýrtýk parka,
dilimde bir melodi
melo/dramlarca.
Gitme diyordu içimdeki þeytan kulaklarýmý
týrmalarcasýna.
Görme derken gözlerim, dilim lâl,
boðazýmda hýçkýrýklar düðümlerce, içim dar.
Dumaný yakýyordu genzimi yangýnlarda
kitaplarlar.
Bir sýzýntý var burnumda,
akmak istemeyendi kan.
Fedaydý oysa feda, memleketim kurban sana
bu can.
Asýrlýk çýnarlar misali içimde acýlar,
her biri bir tarihi anlatan kitaplar,
sayflar dal dal, yaprak yapraklar
masal diye anlatýlýrdý bir zamanlar..
Kýrýldý iðneleri pikaplarýn,
çizildi plaklar.
Büyüdüler yasaklý,
büyüdüler o ninni gibi türkülerle,
fakat
bir halt olamadan tükendi,
tüketildi kahýrlarla o kayýp kuþaklar.
Bir ceviz aðacý olsam gülhane parkýnda
ne yazar?
Artýk o iskeleye yanaþmaz oldu vapurlar,
rengi buza çaldý gözlerin
köpüklerce dalgalar.
Boðulduk giden filonun pervanelerinde
parçalanarak.
Bölündük, böldürüldük yokluðunda ekmeðin,
kýyýldýk, kýydýrýldýk kýrana geldik.
Her salkým üzümde tanelerce
bozana geldi bað bahçe
talanda.
Soracak bir gün kýzým/oðlum elbette,
ne yaptýnýz deðil,
’neleri yapmadýnýz da böyle oldu
diyerek, anne/baba? ’
Bir kayýp tarihin bahtsýzlarýyýz olacak
vereceðim cevapta.
Nerede yanlýþ yaptýk bu genç yaþýmýzda?
Dolduran biz deðildik salonlarý,
üç film bir arada.
Tek kurþun sýkmadan verildi vatan,
biz ne olduk/olamadýk derken,
gitti gider artýk amerikan rüyasý sanýrým,
üç deðil, tek film sinemalardan.
Masal diye anlatýlacak o yaþanmamýþ zamanlar.
Kýrýldý iðneleri pikaplarýn,
çizildi plaklar.
Büyüyecekler böyle yasaklý/saklý
Büyüyecekler bebeler, o ninni gibi türkülerle
tabi ki görürlerse,
çürümeden bedenleri zindanlarýnda hayatýn,
Ýflas etmeden/ettirilmeden duyularý,
satýþlara gelmeden pazarlarda iþportada
’Ne alýrsan bir lira’ hesabýna,
belki kapalý kapýlar ardýndaki masalarda.
Tükendiler sonunda bir halt olamadan,
tüketildiler kahýrlarla o kayýp kuþaklar.
Çoðalmasýn dilerim kuklalar ellerde,
sanattan/sahneden uzaklarda,
olunmadan gerçek sanatçý oyuncu,
açýlmasýn perdeleri oynanmasýn tiyatrolar.


**Kiraz Çiçeði**
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: