bir serap görmeli aşk acısı çeken tarafım

inandýrmalý gölgemi kapýlara
kýbleye çömelmiþ arzunun þiir defteri
ve sonra öpülmeli yeniden
büyülü ezginin ince dudaklarý

varasým gelir bir ömür derin uykuya
doðmuþluðuma bir ebe þahit
dlinde sözcük olmayan
gövdeye göveren dilsiz
kan revan içinde ay parçasý

an nem
yoksunluk taþýdým ipek þalvarýndan
tutuþmuþ bir merdiven
çýktýðým katý yangýnlar besleyen
beyaz gülüþler kaldýran güvercindin

þimdi hangi yeldesin
öksüren bir kuruluk
teðet geçer gözlerimden

aðladýðýma bir dere inansýn artýk
yoksa pul olup balýk sýrtýnda
aþk ile ömrü koyaklarda
aynasýna tutacaðým

baþým dikleþen sancýlara
kaya ve tuz
yarayý derinden iþeyen

ilk tanýþýklýðým
dudaklarýmda o kanlý taþ
borcuna sadýk
öpmekten bir açlýðý

derinden incelesin korkak bir sululuk gözleri

tozlu camlara
adýný çizmiþ yaðmur damlasý

ilmekler atan bir büyücü kasesinde donmuþum

erimek için dudaklarýný bastýr
mühr ile kýnnaplanmýþ kalbime
bir gül açsýn kitapsýz yüzüm

ey divan
soylu çocuðunu giydir yeniden

menekþe toplayan çiðdem yok artýk omuzumda

sesinde durmayý öðrenmeliyim
uzun soluktan inmeyi kuyulara
çenemde yorgun kýsraklar emdiðim rüzgar
az demin esti burdan dört nala kalkýþmalar
vahþi bir hayvan huylanýp durur
incinip oyundan cayan suratým

bir avuç suya yalvarýp
dudaðým üstüne etmeli yemin artýk :

sütü kesilmiþ kuþkular


Hüseyin Bozkurt
Sosyal Medyada Paylaşın: