Ağaçlar

Aðaçlar dýr, yeryüzünün süsleri,
Orman olur, gülþen olur, bað olur,
Bahar gelip, yeþerince üstleri,
Yaprak olur, meyve olur, gül olur.

Ne zaman ki, yaþý kemale erer,
Odun olur, tahta olur, kül olur,
Ýnsanoðlu,ondan çok þeyler derer,
Kaval olup, öter de bülbül olur.

Aðaçlarýn, çoktur bize nimeti,
Kapý olur, eþik ulur, ev olur,
Yeþilinin, bambaþkadýr siyreti,
Süslendikçe, daðlarda sümbül olur.

Aðaç yetiþtirmek, ayrý bir sevap,
Rahmet olup, günahlara af olur,
Devam eder, ölsen bile bu calap,
Bakarsýn ki, defterinde dev olur.

Saymakla biter mi? aðaç nimeti,
Tespih olur, kalem olur, uç olur,
Þu dünya da, bizlere çok nimeti,
En sonun da, ölünce tabut olur.


Ýsa Özyurt
Sosyal Medyada Paylaşın: