UYDUM BEN ZAMANE
Bütün iliþkiler dalaveresine;
Ýnsanlar,insanlýktan çýkmýþ sana ne;
Dürüstlük,doðruluk senin neyine
Eskilerde takýlý kalmýþsýn a... divane
Çarçabuk sende uymalýsýn zamane
Bulup bir taþ geçeceksin önüne
Bir keski,bir de çekiç alýp eline
Yontup,yontup benzeteceksin bedene
Yeni bir biçim vereceksin kendine
Öyle güzel bir beden yap ki þahane
Kalpsiz olsun kalbin onda iþi ne
Ýçi boþ beyinsiz bir kafa üzerine
Kimse kusur bulamasýn güzelliðine
Hayranlýk duysun kusursuz profiline
Gözleri baksýn bana körü,körüne
Kulaklarý kapat seveninin sesine
Güçlü kollar yap uysun bedenine
Asla,asla sarýlmasýn sevenine
Muntazam bacaklarý,dolgun etine
Sabit kalsýn iyi yapýþtýr yerine
Bir dönüp bak muhteþem eserine
Ýpek kumaþ ört hissiz tenine
Týpa,týp benzettin zamane gencine
Sergilersin bir sanaat galerisinde
Bol,bol ödül alýrsýn heykeline
Baðýþlarsýn Arkooloji müzesine
Bil teþekkür etmem bunca emeðine
Ben minnet etmem seni dünyaya getirene
23_06_2005 Perþembe
Hanýmaða34 / Nazife Görgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.