YURDUM İNSANI

Çoluk çocuk, kadýn erkek
Baðda bahçede verir emek
Bütün gayreti bir lokma ekmek
Bahtý kara Yurdum Ýnsaný

Taþý topraðý altýn sanar
Köyden iner þehre konar
Oturmuþ köþede sigara sarar
Efkar daðýtýr Yurdum Ýnsaný

Geceleri fabrikada çalýþýr
Gündüzleri satar çamaþýr
Evdeki hesap çarþýda karýþýr
Çile çeker Yurdum Ýnsaný

Ayýn on beþi demek
Her gün veresiye yemek
Esnaf indirir hep kepenk
Dert çeker Yurdum Ýnsaný

Çoluk çocuk ekmek ister
O ise yüreðine ilmek ekler
Eþden dosttan medet bekler
Çare arar Yurdum Ýnsaný

Tatmamýþ bilmiyor tasý kebabý
Kim verecek o yerse hesabý
Geçim derdidir onun çabasý
Dertlendikçe dertlenir Yurdum Ýnsaný

Bayram gelmiþ, seyran gelmiþ neyine
Metelik girmez olmuþ cepkeninin cebine
Hasret kalmýþ anasýnýn, babasýnýn eline
Bayram seyran bilmez Yurdum Ýnsaný

Kim vurduya gitmiþ iki sokak arasý
Çektiði dertler yürek yarasý
Çýkmamýþ cebinden kefen parasý
Ölmüþde aðlayaný yok yurdum insaný
Metin YILAN

Sosyal Medyada Paylaşın:

metinyilan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KARDELEN ÇİÇEĞİM YURDUM İNSANI Ben Kimmiyim YASAK SEVDA KARDELEN ÇİÇEĞİM DİYEMEDİM ADINI HASRET KOYDUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN SANADIR YAR YOKLUĞUN