MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Otuzbeş Sene
merych
Otuzbeş Sene
Koca bir hayatýn otuzbeþinci basamaðý
Hayaller bitti… Gerçekler duraðý…
Nice sevinçler, üzüntüler sýðdý otuzdört seneye
Bazen ilk, bazen son sözcük oldu her deneye.
Kiminde kabardý dalgalar misali kýyýya vurdu,
Kiminde çölde kaldý susuz, kavruldu.
Sevgi çýðlýklarý atýldý, þimþek gibi çakýp yok olan
Ruhuna hep yýldýrýmlar düþtü, acýyla son bulan.
Konfet gibi saçýlan aþklara inandý, yoruldu
Sonunda hep üzüldü, neþe kayboldu, duruldu.
Yeþilde bile kýrmýzý kader çizgisi,
Çýrpýndý mavide hep yanýlttý sezgisi…
Kötüye engel olamadý, hep iyiye ayarladý zamaný,
Yapraklar misali kurudu, kalmadý artýk dermaný…
Sevinci hep kursaðýnda birikti yaþantý katlarýnda,
Kimseler duymadý, bir hayat yok oldu feryatlarýnda…
Bir bitiþtin yeni baþlangýcýný denemek istedi gayretle,
Hiçbir þeyin deðiþmediðini gördü, tükendi hayretle…
Ölüm bazen korku, bazen istek oldu akan kanýmda,
Tek anlayan Anamdý. O da yok þimdi yanýmda.
Daha ne kadar ömrüm var bilinmez, Tanrý’nýn elinde.
Hayaller, ümitler kaybolup gitti gözyaþý selinde.
Hep itildi, üzüldü, bulamadýlar inceliði ruhumda…
Anamýn yanýnda olmak istiyorum, bari rahatsýz etmeyin mezarýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
merych Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Bahar
Ben Seni sevdim.....
Ayrılığı Sordular...
Hoşçakal...
Kendimi Anlatmak
Hayat
Otuzbeş Sene
Benim...
Dipsiz Kuyu
Eser