Sensiz geçirdiðim kaç sonbahar oldu… Yeter aðlatma artýk bu kanayan yüreði… Sessiz gidiþin gibi sessiz bir dönüþle gel hayatýma.. Seni çok özledim sevgili... Bu yýllardýr bana yaptýðýn bir þaka deðil mi.. Ben gözlerimi kapatýp açacaðým ve sen geleceksin.. Yok hayýr yok sen gelmiyorsun Yine yine sensiz hayaller kuruyorum… Kimsesiz kalmýþ sokaklarda… Seni sensiz yaþan hayaller kurmaktan yorulup Uyuyorum bir aðaç altýnda.. Ve yine rüyama hayalin geliyor... Sarýlýp öpüyor beni… Sanki beni çok özlemiþçesine.. Sonra yine sessizce gidiyor... Arkasýndan sessiz çýðlýklar atýyorum Gel ne olur gel diye.. Ama o gidiyor.. Arkasýna bakmadan... Sonra bir korkuyla uyanýyorum.. Gözlerim yaþlý... Koþarak çýkýyorum kimsesiz kalmýþ sokaklardan.. Herkese seni soruyorum.. Nerede nerede o diye… Herkes boynunu büküyor.. Kimse bir kelime söyleyemiyor.. Dizlerimin üstüne çöküyorum... Allahým yardým et.. Sevgilim sevdiceðim nerde.. Sonra kalabalýk toplanýyor etrafýma Oradan biri yanýma geliyor.. Kollarýmdan tutup sarsýyor beni.. O yok o öldü.. Sensizliðe yokluðuna dayanamadý.. Öldü diyor… Olamaz hayýr olmamalý o gitmemeli.. Sonra kendi karanlýðýmda boðuluyorum.. Allahým onu benden aldýn.. Neden neden Allahým neden... Bilmez miydin onsuz nefes alamadýðýmý.. Bilmez miydin onsuz yaþayamadýðýmý.. Beni neden burada býrakýyorsun… Allahým benide al yanýna… Yalvarýrým.. yalvarýrým Allahým… Sosyal Medyada Paylaşın:
Annona Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.