Dünya gelse üstüme, zerre kadar aldýrmam
Sýrrým ile yaþayýp, açmaktan çok korkarým
Sahte dosta inanýp, haneme hiç daldýrmam
Yalan yere tebessüm, saçmaktan çok korkarým
Ölçü koydum kendime, ketum olsun, sýr tutsun
Her sözün yeri vardýr, söylemesin hep yutsun
Haksýzlýktan ders alsýn, kinini tam soðutsun
Mert var iken namerdi, seçmekten çok korkarým
Söz vermiþsek namustur, bir tek ölüm caydýrýr
Dünya hâne, derdim mey, çilem kadeh saydýrýr
Beyhude geçti yýllar, günler ömür kaydýrýr
Gözüm açýk dünyadan göçmekten çok korkarým
Üçü -beþi anlamam, deðer vermem sayýya
Yalan riya iþlemez, bizim karþý kýyýya
Cüzdan þiþkin, baðrý kýl, daðdan inmiþ ayýya
Dayý deyip köprüden, geçmekten çok korkarým
Yorgun düþmüþ bedenim, lakin hayat sürmekte
Her kabahat yazýlýr, sonra defter dürmekte
Mizan kurup sýrayla, tek, tek hesap görmekte
Kýldan ince köprüden, geçmekten çok korkarým
Hakkým varsa bir þeyde, alamazsam vur beni
Bir lokmanýn peþinde, koþtur beni yor beni
Baþým diktir, yüzüm ak, uçan kuþa sor beni
Emek verip ekmeden , biçmekten çok korkarým
Týkýr der ki genç iken, eylüller bir fasýldý
Tam otuz yýl evveldi, yapan beyler kasýldý
Bir çoðu þehit oldu, birçok dostum asýldý
Sonum ölüm olsa da, kaçmaktan çok korkarým
Kýldan ince köprüden, geçmekten çok korkarým
17 /01 /2010
Soma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.