BİTTİM
Neyle dinki bana? Canýmýn içi,
Ýlk baþta adýný duyunca bittim.
Kapýnda öðrendim, hiçlikte hiçi,
Ruhum zikrin ile doyunca bittim.
Bir “Ol” deyiþinle nokta patladý,
B yi okuyunca beynim çatladý,
Âlemi Besmele nuru kapladý,
Her þeyi yerine koyunca bittim.
Fikrimi yok ettin, aklýmý çaldýn,
Elimi baðladýn, aklýmý aldýn,
Evvel damla idim, deryaya saldýn,
Sevda ýrmaðýnýn boyunca bittim.
Sen ayrý, ben ayrý, gayriyiz derdim,
Kereminle beni yerlere serdim,
Lâ dan geçip gittim, Ýlla ya erdim,
Ýki gören gözü oyunca bittim.
Cisminin içinde cismim kayboldu,
Yerle gök arasý aþk ile doldu,
Geri dönüþüm yok, olanlar oldu,
Muhammet Mustafa huyunca bittim.
Muhabbet baðýna girdiðim zaman,
Gülünden kokular derdiðim zaman,
Özümün özüne erdiðim zaman,
Benlik kabuðunu soyunca bittim.
Yaralý þu gönül seni arardý,
Beþinci mevsimde; soldu sarardý,
Ak örtüm beytinde hepten karardý,
Can rengim rengine uyunca bittim.
16.01.2010…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.