SEBEBİM

Ömrün ilk koþusundan
Eli boþ döndüm
Umut dallarýný hâlâ
Taþlayýþým ondan

Sisli bir ufuktan
Doðdu güneþim
Onu hep ay ile
Bir tutuþum ondan

Beynime çâr-mýhla
Çakýlmýþ sanki adýn
Evvelinde ne varsa
Unutuþum ondan

Sosyal Medyada Paylaşın:

fincancıkatırı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AY ile GÜNEŞ BEKLER ZAMANINI… GONCA ELLİ BEŞ YAŞ ŞİİRİ GÜZ BÜLBÜLÜN SİTEMİ NİSAN DUYGULARI KISIRDÖNGÜ YAŞAMAK BÖYLE ÖĞÜT