GELİŞ O GELİŞ
Bir çoðu kaybetmiþti anne ,babasýný
Benim var iken hep öksüz yaþadým
On iki yaþýnda geldim gurbete
Geliþ o geliþ kala kaldým Ýstanbulda
Ýstanbul mekaným oldu o günden
Ýstanbul’a aþýk olmuþtum dünden
Yýllar ne çabuk geçmiþti birden
Geliþ o geliþ kala kaldým Ýstanbulda
Annem, babam Konya’daydý uzakta
Mücadelem fakirlik denen tuzakta
Ne tecrübe’ler edindim,yenen kazýkla
Geliþ o geliþ kala kaldým Ýstanbulda
Muhanet denen þey bir baþ belâsýydý
Rüþvet denen þey,kazýðýn en âlâsýydý
Ülkemin en büyük þehri burasýydý
Geliþ o geliþ kala kaldým istanbulda
Piþman’mýsýn diye sorsalar eðer
Ýstanbul öyleki dünyaya deðer
Böyle bir güzellik nerelerde var
Geliþ o geliþ kala kaldým Ýstanbulda
Mevlam dert vermesin mutluyum artýk
Cahillik ,fakirlik hepsini attýk
Ýstanbula gelmekle çok iyi yaptýk
Geliþ o geliþ kalakaldým Ýstanbulda
Þimdi artýk gurbet diye biþey yok
UZAKLAR Parmaklarýmýzýn ucunda
Teknoloji sayesinde mutluyum
Eksiðimiz AHLAKTAN Yoksunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail hakkı bagdat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.